پخش کلیپ، نقد برخی از کتاب‌ها، اجرای نمایش بر اساس کتاب «امیرکبیر فقط اسم یک خیابان نیست» توسط هنرمندان نابینا و حامیان آنها، رونمایی از کتاب «برف و آفتاب» و گفت‌وگویی صمیمی با مخاطبان. و البته صبح همان روز هم مهمان برنامه‌ی زنده صبحگاهی تلویزیون مرکز یزد بود و آنجا هم عزت و احترام به کتاب بود و همدلی.

نشست ما روز سه‌شنبه دوم بهمن ۹۷ برگزار شد. این دورهمی برای بچه‌ها که خیلی شوق و ذوق داشتند لابد حالا حالاها فراموش نمی‌شود. اما برای من از زاویه‌ای دیگر به این برنامه نگاه می‌کنم یک تجربه‌ی دلنشین بود. دیدن بچه‌هایی که از شهرهای ریز و درشت استان بوشهر آمده بودند تا احساس و نقدشان را از کتابی که خوانده بودند بیان کنند، لذت بخش بود. دیدن قطعه‌ای نمایشی که براساس این کتاب اجرا شد، لذت بخش بود. نشستن کنار ساحل و همراه صدای موج‌ها به نوشته‌های بچه‌ها گوش سپردن هم لذت خودش را داشت. عکس و امضا و پرسش‌های ته‌دل مانده هم جای خود را داشت.

من فرزند کانون هستم و وقتی آن را یافتم به یکی از بزرگ‌ترین لذت‌های زندگی رسیدم و حس کردم چراغی در من روشن شد که تا امروز روشن است.

دوم آذرماه صبح زود سوار قطار شدم تا به يك سفر كوچولو بروم. از طرف كانون پرورش فكری كودك و نوجوان هشتگرد دعوت شده بودم تا ساعت‌هايی در كنار بچه‌ها باشم و با هم حرف بزنيم. بچه‌ها كتاب‌هايی را كه در دسترس‌شان بود خوانده بودند. ولي بيشتر درباره‌ی اين دو كتاب حرف زديم: «زيبا صدايم…

همیشه اسم این شهر را شنیده بودم و شنیده بودم مردمی خوب و خون‌گرم دارد و توجه‌شان به کتاب و فرهنگ بیشتر از جاهای دیگر است. تا این که ۱۶ مهر ۱۳۹۶ به مناسبت روز جهانی کودک به شهر اوز در نزدیکی لارستان دعوت شدم. این شهر که گذشته‌ای درخشان در زمینه‌ی فرهنگی دارد و…

خیلی دوست داشتنی بودند بچه‌های تبریز و بچه‌های دیگری که از شهرهای دور و نزدیک استان آذربایجان شرقی به تبریز آمده بودند تا دیداری به یادماندنی را در 31 مرداد 1393 رقم بزنند. بهانه‌ی دیدار هم برنامه‌ی «دوپنجره» بود و نقد رمان «هستی» توسط بچه‌های خوب و بلندنظر کانون‌های این استان. خوشحالم که به تبریز…