سفرها

پخش کلیپ، نقد برخی از کتاب‌ها، اجرای نمایش بر اساس کتاب «امیرکبیر فقط اسم یک خیابان نیست» توسط هنرمندان نابینا و حامیان آنها، رونمایی از کتاب «برف و آفتاب» و گفت‌وگویی صمیمی با مخاطبان. و البته صبح همان روز هم مهمان برنامه‌ی زنده صبحگاهی تلویزیون مرکز یزد بود و آنجا هم عزت و احترام به کتاب بود و همدلی.

نشست ما روز سه‌شنبه دوم بهمن ۹۷ برگزار شد. این دورهمی برای بچه‌ها که خیلی شوق و ذوق داشتند لابد حالا حالاها فراموش نمی‌شود. اما برای من از زاویه‌ای دیگر به این برنامه نگاه می‌کنم یک تجربه‌ی دلنشین بود. دیدن بچه‌هایی که از شهرهای ریز و درشت استان بوشهر آمده بودند تا احساس و نقدشان را از کتابی که خوانده بودند بیان کنند، لذت بخش بود. دیدن قطعه‌ای نمایشی که براساس این کتاب اجرا شد، لذت بخش بود. نشستن کنار ساحل و همراه صدای موج‌ها به نوشته‌های بچه‌ها گوش سپردن هم لذت خودش را داشت. عکس و امضا و پرسش‌های ته‌دل مانده هم جای خود را داشت.

من فرزند کانون هستم و وقتی آن را یافتم به یکی از بزرگ‌ترین لذت‌های زندگی رسیدم و حس کردم چراغی در من روشن شد که تا امروز روشن است.

فرهاد حسن‌زاده عامل موفقیت و مطرح شدنش در جایزه اندرسن را مستقل بودن و بی‌حاشیه کارکردن در کشوری می‌داند که سیاست‌زدگی در آن بیداد می‌کند و می‌گوید: تلاش کردم بدون گرایش‌های دست‌وپا گیر سیاسی به نفس نویسندگی و نوشتن برای کودکان بپردازم و بی‌راهه نروم.

یادی از محسن سلیمانی که زودتر از زود سفر کرد. بعضی آدم‌ها را هزار بار می‌بینی و اگر یک بار دیگر ببینی فوق فوقش می‌شود دیدن او برای هزار و…

همیشه اسم این شهر را شنیده بودم و شنیده بودم مردمی خوب و خون‌گرم دارد و توجه‌شان به کتاب و فرهنگ بیشتر از جاهای دیگر است. تا این که ۱۶…

به گزارش خبرنگار اعزامی ایسنا به بلگراد، این نویسنده ادبیات کودک و نوجوان که از سوی ایران نامزد دو جایزه جهانی هانس کریستین اندرسن و آسترید لیندگرن شده است در…

سفر همیشه برای یک نویسنده سرشار از تجربه بوده. خوشحالم که امسال به دلیل نامزد شدنم برای دو جایزه‌ی جهانی به دو سفر، دو مهمانی دعوت شوم؛ فرانکفورت و بلگراد.…

يزدی‌ها خاطره‌ی‌ خوبی را برايم رقم زدند. يزد‌های‌ مهربان و مهمان‌نواز. هم بزرگترها و هم بچه‌های‌ با انگيزه و سخت‌كوش. آنها كتاب «هندوانه به شرط عشق» را خوانده بودند تا بهانه‌ای‌…

دومین بار بود که به سنندج سفر می‌کردم. ولی انگار مدت‌ها بود که این شهر و مردمش را می‌شناختم. شاید به دلیل یکی از دوستانم که کرد بود و همیشه…