آخرین نوشته‌ها (وبلاگ)

ما ایرانیان از همان قدیم‌قدیم‌ها چشم‌مان به آسمان و زمین و طبیعت بوده است و برای این دگرگونی‌ها، جشن‌ها درست کردیم؛ مثل جشن مهرگان، جشن شب یلدا و سرانجام هم جشن عید نوروز و بزن و بکوب و پوشیدن لباس‌های نو و به دیدار هم رفتن و خلاصه خیلی چیزهای دیگر.

بعضی از کتاب‌ها دست از سر آدم برنمی‌دارند؛ کتاب‌هایی که نه‌تنها برای خواننده‌هایشان، بلکه برای نویسنده‌هایشان هم پر از خاطرات ترک‌خورده‌ اند. همیشه طنزنویسی برای بچه‌ها را دوست داشتم. ورود من به عرصه نویسندگی مصادف بود با نوشتن قطعه‌های طنزی که در کیهان‌بچه‌های دهه‌ی هفتاد تحت عنوان روزنامه سقفی همشاگردی چاپ می‌شد. نوشته‌های کتاب جدیدم…

بالاخره بعد از مدت‌ها که «هستی» نایاب شده بود، سرانجام این رمان توسط کانون پرورش فکری تجدید چاپ شد. اولین بار هستی با شمارگان ۱۵ هزار نسخه چاپ شد و چاپهای دوم و سومش در هر نوبت ۵۰۰۰ نسخه بود، فکر می‌کنم تاکنون ۴۰ هزار نسخه از این کتاب منتشر شده باشد. هستی باب طبع…

به‌طور قطع در این جشن عروسی فقط فیلمبردار نیست که با مشاهده‌ این اتفاق، داستانی در ذهن می‌پردازد؛ بلکه به تعداد افراد حاضر در عروسی داستان‌هایی ساخته‌وپرداخته خواهند شد که به‌ندرت رنگی از واقعیت دارند. حسن‌زاده با انتخاب مناسبِ راوی و موقعیت عروسی، مساله خطاهای شناختی انسان‌ها را ماهرانه زیرسؤال برده است.

فیلمبردار از بالای نیمکت خیره شد به تصویرشان. دایره‌ی قرمز داخل ویزور روشن شد و تایمر رقم خورد. عروس و داماد کنار حوض بزرگ باغ بودند. قدم‌زنان پیش می‌آمدند. بادی بازیگوش افتاده بود تو موهای عروس و طره مویی که افتاده بود روی پیشانی بلند‌ش، به آرامی رقصید.