درختی که خوابش می‌آمد

به درخت گفتم: «هی درخت خوابالو! خميازه نكش. امشب، شبِ يلداست.»

درخت سرش را تكان داد و گفت: «هوووم… چی گفتي؟»

گفتم: «من امشب خوابم نمی‌برد. برايم قصه بگو.»

گفت: «هووووم… چی گفتی؟ قصه؟»

گفتم: «بله قصّه. حوصله‌ام سر رفته است. زود باش.»

درخت دوباره خميازه‌ای كشيد و گفت: «ببين گربه‌سياهه، من بهترين قصّه‌گوی دنيا هستم؛ ولی خيلی وقت است كه نخوابيده‌ام و الان خوابم می‌آيد؛ اما خُب، باشد. ناراحت نباش، گوش كن تا قصّه‌ای برايت بگويم: «يكی بود، يكی نبود. درختی بود كه اولش خواب بود.