داستانهای این دو کتاب در باره پسری است به نام #روزبه که هیچ #دوستی ندارد. پدر روزبه از اسباببازیهای خراب و بازیافتی موجودی را خلق میکند و از آن پس «جیجور» میشود دوست و همراه روزبه. اما در این میان مردی وجود دارد که چشم دیدن #آرامش و #خوشحالی آنها را ندارد. او کسی نیست جز آقای «شیمپالو»ی پشمالوی اخمالوی بدجنس.
این مجموعه هشت #داستان دارد، خوانندهی کتاب با هر داستان با یک #قانون مندرآوردی و چند #ضربالمثل آشنا میشود و خودش هم میتواند ضربالمثلی بسازد.
تصویرگر این کتاب «مهدی شیری» و ناشر آن #نشر_چکه است. داستانهای این کتاب برای #کودکان بالای شش سال مناسب است.
معصومه انصاریان، نویسنده و منتقد ادبیات کودک و نوجوان درباره این کتاب میگوید:
خوشحالم که در مجموعه «من، شیمپالو و جیجور» نویسنده دنیای بزرگترها را به مخاطب تحمیل نکرده است و کار او نوعی بازسازی از دوران کودکیاش نبوده است. در این مجموعه به بچهای تنها پرداخته میشود که والدینش شاغل هستند و در واقع خود دوم فرهاد حسنزاده است. منِ #راوی یک بچه منحصر به فرد و تنهاست که #همبازی ندارد. بچه خاصی است که #اوقات_فراغت خود را به نوشتن کتاب اختصاص میدهد.
اینگونه کتابها فضایی پر از رنگ، بو، شعر، بازی و ضربالمثل دارند و فضای شادی را به #مخاطب ارائه میدهند. در این مجموعه حسنزاده برای خلق این فضای شاد از شگردهای مختلفی استفاده کرده است. وی در این راستا از ظرفیتهایی مانند زبان، صدا، بو و تصویر بهره گرفته است.
#شیمپالو در این کتاب شخصیتی است که قبلا وجود نداشته است و در این داستان توسط نویسنده خلق شده است و سبب جذابیت بیشتر داستان شده است. زبان اغراق موجود در این داستان به ما میگوید که شیمپالو شخصیتی مربوط به گذشته است.
*یادآوری می کنم که این کتاب اولین بار ده سال پیش در هشت جلد منتشر شده بود و اینک با ویرایش جدید متن و تصاویر به چاپ رسیده است.
#فرهاد_حسن_زاده #کتاب_کودک #ادبیات_کودک_ایران #کتاب_تصویری_کودک #قصه_کودک