یک عاشقانهی بیادعا
آثار عاشقانه در ادبیات نوجوان ما کم است. نویسندگان به دلایل فرهنگی و اجتماعی کمتر به سوژهی عشق میپردازند. هر وقت سخن از عشق به میان میآید، برخی آن را به مقولهی جنسی محدود میکنند و حرف زدن از آن را فقط برای بزرگسالان مشروع و مجاز میشمارند. اما انسان با عشق به دنیا میآید. عشق فرزند به مادر و عشق مادر به فرزند اولین جلوههای عشق در زندگی است و بعد عشق به همنوع، عشق به حق و حقیقت و عشق به ارزشهای والا در سراسر زندگی با انسان است. سخن گفتن از عشق سخن گفتن از زندگی است و نمیشود عشق را به سن خاصی محدود کرد. کمبود کتابهای نوجوانانه با مضمون عشق موجب شده نوجوانها عشق را در کتابهای ترجمه و رمانهای بزرگسالان و یا در فضاهای مجازی جستوجو کنند.