ایده اولیه «آهنگی برای چهارشنبه‌ها» را از بازیگر باشو غریبه کوچک گرفتم

آهنگی برای چهارشنبه ها

ایده اولیه «آهنگی برای چهارشنبه‌ها» را از بازیگر باشو غریبه کوچک گرفتم

ایده اولیه «آهنگی برای چهارشنبه‌ها» را از بازیگر باشو غریبه کوچک گرفتم 369 531 فرهاد حسن‌زاده

فرهاد حسن‌زاده در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، درباره آثار جدیدش توضیح داد: «آهنگی برای چهارشنبه‌ها» جدیدترین اثر من است که به تازگی از سوی نشر پیدایش منتشر شده و موضوع اصلی آن استفاده از کودکان در سینما است. ایده اولیه و کلی این داستان را از بازیگر باشو غریبه کوچک به نام عدنان عفراویان گرفتم که قبلا مصاحبه‌اش را در مجله سروش خوانده بودم و برایم جالب و داستانی بود و در فضای دیگری به آن پرداختم.

نامزد جایزه هانس کریستین اندرسن، افزود: این کار 20 سال پیش از سوی نشر روزگار چاپ شد ولی در زمان خودش آن‌طور که باید دیده و مطرح نشد به همین دلیل من این کار را از نشر روزگار گرفتم و با توجه به دانش تجربیات امروزم، زبانی که به دست آورده‌ام و شناختی که از نوجوانان کسب کردم، بازنویسی کردم و برای چاپ به نشر پیدایش دادم.

وی با بیان اینکه مجوز این کتاب برای بزرگسالان است اما نوجوانان هم می‌توانند آن را بخوانند، درباره محتوای رمان، توضیح داد:  داستان این کتاب درباره زندگی پسربچه‌ای است که ناخواسته و بدون اینکه سینما را دوست داشته باشد و فیلمی دیده باشد، وارد عرصه سینما می‌شود. فکر می‌کنم بچه‌هایی که به این شکل وارد عرصه سینما می‌شوند کودکان کار هستند که علی‌رغم میل خودشان، بزرگترها آن‌ها را ودار به این کار می‌کنند.

ادبیات می‌تواند تلنگر بزند و روشنگری کند 
به گفته حسن‌زاده، داستان این رمان همزمان می‌شود با اتفاق‌هایی که در دهه 60 در دل جنگ تحمیلی در ایران رخ می‌دهد و دارای ماجراهای متنوعی است که از زبان دو راوی به صورت یک فصل درمیان، روایت می‌شود؛ یکی از راوی‌ها خود نویسنده است که نوجوان داستان را دنبال می‌کند و از ذهنیات و درونیات پسری که بازیگر فیلم بوده اتفاقات درون کوپه قطار و گذشته را مرور می‌کند و دیگری زنی که منشی صحنه و همسر کارگردان فیلم است.

نویسنده رمان نوجوان «زیبا صدایم کن» درباره اینکه امروزه توجه به کودکان کار در جامعه و فضای مجازی و ادبیات بیشتر شده، گفت: کودکان کار همیشه در کشور ما بوده‌اند، از بچه‌هایی که در قالیباف‌خانه‌ها کار می‌کرده‌اند تا آنها که در کوره‌های آجرپزی و کارگاه‌های تولید به سختی کار می‌کنند. امروزه در رسانه‌ها و فضای مجازی، شاهد انتشار عکس‌ها و ویدئوهای فراوانی از بچه‌های کار هستیم، اما تاثیر ادبیات به این گستردگی نیست و اگر هم باشد، نمی‌‌تواند در زمینه‌های اساسی و بنیادی و طبقاتی جامعه تاثیری بگذارد اما می‌تواند تلنگر بزند و روشنگری کند و در درازمدت اثرگذار باشد.

    روزی روزگاری

    فرهاد حسن‌زاده

    فرهاد حسن زاده، فروردین ماه ۱۳۴۱ در آبادان به دنیا آمد. نویسندگی را در دوران نوجوانی با نگارش نمایشنامه و داستان‌های کوتاه شروع کرد. جنگ تحمیلی و زندگی در شرایط دشوار جنگ‌زدگی مدتی او را از نوشتن به شکل جدی بازداشت. هر چند او همواره به فعالیت هنری‌اش را ادامه داد و به هنرهایی مانند عکاسی، نقاشی، خطاطی، فیلنامه‌نویسی و موسیقی می‌پرداخت؛ اما در اواخر دهه‌ی شصت با نوشتن چند داستان‌ و شعر به شکل حرفه‌ای پا به دنیای نویسندگی کتاب برای کودکان و نوجوانان نهاد. اولین کتاب او «ماجرای روباه و زنبور» نام دارد که در سال ۱۳۷۰ به چاپ رسید. حسن‌زاده در سال ۱۳۷۲ به قصد برداشتن گام‌های بلندتر و ارتباط موثرتر در زمینه ادبیات کودک و نوجوان از شیراز به تهران کوچ کرد…

    دنیای کتاب‌ها... دنیای زیبایی‌ها

    کتاب‌ها و کتاب‌ها و کتاب‌ها...

    فرهاد حسن‌زاده برای تمامی گروه‌های سنی کتاب نوشته است. او داستان‌های تصویری برای خردسالان و کودکان، رمان، داستان‌های کوتاه، بازآفرینی متون کهن و زندگی‌نامه‌هایی برای نوجوان‌ها و چند رمان نیز برای بزرگسالان نوشته است.

    ترجمه شده است

    به زبان دیگران

    برخی از کتاب‌های این نویسنده به زبان‌های انگلیسی، چینی، مالایی، ترکی استانبولی و کردی ترجمه شده و برخی در حال ترجمه به زبان عربی و دیگر زبا‌ن‌هاست. همچنین تعدادی از کتاب‌هایش تبدیل به فیلم یا برنامه‌ی رادیو تلویزیونی شده است. «نمكی و مار عينكي»، «ماشو در مه» و «سنگ‌های آرزو» از كتاب‌هايي هستند كه از آن‌ها اقتباس شده است.

    بعضی از ویژگی‌های آثار :

    • نویسندگی در بیشتر قالب‌های ادبی مانند داستان كوتاه، داستان بلند، رمان، شعر، افسانه، فانتزی، طنز، زندگينامه، فيلم‌نامه.
    • نویسندگی برای تمامی گروه‌های سنی: خردسال، کودک، نوجوان و بزرگسال.
    • خلق آثاری تأثیرگذار، باورپذیر و استفاده از تكنيك‌های ادبی خاص و متفاوت.
    • خلق آثاری كه راوی آن‌ها کودکان و نوجوانان هستند؛ روايت‌هايی مملو از تصویرسازی‌های عینی و گفت‌وگوهای باورپذير.
    • پرداختن به موضوع‌های گوناگون اجتماعی چون جنگ، مهاجرت، کودکان كار و خيابان، بچه‌های بی‌سرپرست يا بدسرپرست و…
    • پرداختن به مسائلی که کمتر در آثار کودک و نوجوان دیده می‌شود، مانند جنگ و صلح، طبقات فرودست، افراد معلول، اختلالات شخصیتی‌ـ‌روانی و…
    • تنوع در انتخاب شخصیت‌های محوری و كنشگر (فعال). مشخصاً دخترانی که علیه برخی باورهای غلط ایستادگی می‌کنند.
    • بهره‌گیری از طنز در کلام و روایت‌های زنده و انتقادی از زندگی مردم كوچه و بازار.
    • زبان ساده و بهره‌گیری اصولی از ویژگی‌های زبان بومی و اصطلاح‌های عاميانه و ضرب‌المثل‌ها.

    او حرف‌های غیرکتابی‌اش را این‌جا می‌نویسد.

    به دیدارش بیایید و صدایش را بشنوید