دو قصه از كتاب «بندرختی كه براي خودش دل داشت»

دو قصه از كتاب «بندرختی كه براي خودش دل داشت»

دو قصه از كتاب «بندرختی كه براي خودش دل داشت» 150 150 فرهاد حسن‌زاده

واي كه چه مصيبتي!

 

از خواب ناز پريدم و

نصف خوشي‌هام را توي خواب جا گذاشتم؛

چون كه مدرسه‌ام دير شده بود    .

          «واي كه چه مصيبتي!»

دفتر و كتاب‌هايم را جمع كردم و

همه را توي كيفم چپاندم.

توي اين هير و وير درز كيفم پاره شد.

          «واي كه چه مصيبتي!»

پيراهنم را موقع خوردن صبحانه پوشيدم؛

دکمه‌ي وسطي پيراهنم كنده شده بود.

          «واي كه چه مصيبتي!»

كفش‌هايم را تند تند  به پا كردم؛

بندكفشم وقت پاره شدنش بود.

          «واي كه چه مصيبتي!»

از خانه تا مدرسه را يك نفس دويدم؛

وسط‌هاي زنگ رياضي رسيدم.

          «واي كه چه مصيبتي!»

آموزگار گرامي بر و بر نگاهم كرد؛

اولش خنده و بعدش مثل جادوگرها، اخم كرد.

           «واي كه چه مصيبتي!»

با صداي خشمگين غريد: «حالا چه وقت اومدنه؟»

بعد با خنده گفت: «زيپ شلوارت چرا بازه؟»

          «واي كه چه مصيبتي!»

دست كردم كه زيپ شلوار را ببندم؛

تازه فهميدم از بس هول بودم

اصلاً شلوار نپوشيدم!

           «واي كه چه خجالتي!»


بخور بخور

 

هميشه بايد براي خوردن چيزي داشته باشي

هر وقت خوشحالي شكلات بخور.

هر وقت خسته‌اي بستني بخور.

هر وقت سرحالي كيك خامه‌اي بخور.

هر وقت بي حالي پفك بخور.

هر وقت نگراني لواشك بخور.

هر وقت حوصله‌ي درس و مشق نداري تخمه بخور.

هروقت سرگرداني برو سر يخچال، سيبي، خياري، چيزي بخور.

هر وقت هم چيزي براي خوردن نداشتي

برو توي حياط يا توي كوچه يا پارك، هوا بخور.

اما يادت باشه

هيچ وقت از دست كسي كتك نخور!


اطلاعات بیشتر درباره‌ی کتاب بندرختی که برای خودش دل داشت

    روزی روزگاری

    فرهاد حسن‌زاده

    فرهاد حسن زاده، فروردین ماه ۱۳۴۱ در آبادان به دنیا آمد. نویسندگی را در دوران نوجوانی با نگارش نمایشنامه و داستان‌های کوتاه شروع کرد. جنگ تحمیلی و زندگی در شرایط دشوار جنگ‌زدگی مدتی او را از نوشتن به شکل جدی بازداشت. هر چند او همواره به فعالیت هنری‌اش را ادامه داد و به هنرهایی مانند عکاسی، نقاشی، خطاطی، فیلنامه‌نویسی و موسیقی می‌پرداخت؛ اما در اواخر دهه‌ی شصت با نوشتن چند داستان‌ و شعر به شکل حرفه‌ای پا به دنیای نویسندگی کتاب برای کودکان و نوجوانان نهاد. اولین کتاب او «ماجرای روباه و زنبور» نام دارد که در سال ۱۳۷۰ به چاپ رسید. حسن‌زاده در سال ۱۳۷۲ به قصد برداشتن گام‌های بلندتر و ارتباط موثرتر در زمینه ادبیات کودک و نوجوان از شیراز به تهران کوچ کرد…

    دنیای کتاب‌ها... دنیای زیبایی‌ها

    کتاب‌ها و کتاب‌ها و کتاب‌ها...

    فرهاد حسن‌زاده برای تمامی گروه‌های سنی کتاب نوشته است. او داستان‌های تصویری برای خردسالان و کودکان، رمان، داستان‌های کوتاه، بازآفرینی متون کهن و زندگی‌نامه‌هایی برای نوجوان‌ها و چند رمان نیز برای بزرگسالان نوشته است.

    ترجمه شده است

    به زبان دیگران

    برخی از کتاب‌های این نویسنده به زبان‌های انگلیسی، چینی، مالایی، ترکی استانبولی و کردی ترجمه شده و برخی در حال ترجمه به زبان عربی و دیگر زبا‌ن‌هاست. همچنین تعدادی از کتاب‌هایش تبدیل به فیلم یا برنامه‌ی رادیو تلویزیونی شده است. «نمكی و مار عينكي»، «ماشو در مه» و «سنگ‌های آرزو» از كتاب‌هايي هستند كه از آن‌ها اقتباس شده است.

    بعضی از ویژگی‌های آثار :

    • نویسندگی در بیشتر قالب‌های ادبی مانند داستان كوتاه، داستان بلند، رمان، شعر، افسانه، فانتزی، طنز، زندگينامه، فيلم‌نامه.
    • نویسندگی برای تمامی گروه‌های سنی: خردسال، کودک، نوجوان و بزرگسال.
    • خلق آثاری تأثیرگذار، باورپذیر و استفاده از تكنيك‌های ادبی خاص و متفاوت.
    • خلق آثاری كه راوی آن‌ها کودکان و نوجوانان هستند؛ روايت‌هايی مملو از تصویرسازی‌های عینی و گفت‌وگوهای باورپذير.
    • پرداختن به موضوع‌های گوناگون اجتماعی چون جنگ، مهاجرت، کودکان كار و خيابان، بچه‌های بی‌سرپرست يا بدسرپرست و…
    • پرداختن به مسائلی که کمتر در آثار کودک و نوجوان دیده می‌شود، مانند جنگ و صلح، طبقات فرودست، افراد معلول، اختلالات شخصیتی‌ـ‌روانی و…
    • تنوع در انتخاب شخصیت‌های محوری و كنشگر (فعال). مشخصاً دخترانی که علیه برخی باورهای غلط ایستادگی می‌کنند.
    • بهره‌گیری از طنز در کلام و روایت‌های زنده و انتقادی از زندگی مردم كوچه و بازار.
    • زبان ساده و بهره‌گیری اصولی از ویژگی‌های زبان بومی و اصطلاح‌های عاميانه و ضرب‌المثل‌ها.

    او حرف‌های غیرکتابی‌اش را این‌جا می‌نویسد.

    به دیدارش بیایید و صدایش را بشنوید