بالاخره طلسم شکسته شد و کتاب زیبا صدایم کن در ارمنستان رونمایی شد. علاوه بر زیبا صدایم کن دو کتاب از خانم فریبا وفی نیز رونمایی شد. این خبر را وقتی شنیدم احساس خوبی پیدا کردم. البته بیشتر برای «گئورک آساتوریان» که مترجم کتابهاست در ایروان زندگی می‌کند. او مردی ادیب و عاشق و دوست‌داشتنی است. گویا پس از انتشار کتابم چندباری هم به رایزنی فرهنگی ایران در کشورش رفته و با آنها حرف زده اما با رفتار سرد و بی‌تفاوت کسانی مواجه شده است که باعث تاسف است. و من هربار که با آساتوریان تماس داشتم شرمنده از این بی‌حمایتی و بی‌مسئولیتی بودم.
امسال با تغییر رایزن فرهنگی در ایروان و بنا به پیشنهاد رایزن جدید آقای «طباطبایی» قرار شد از کتاب‌هایی که آساتوریان به زبان ارمنی ترجمه و در ارمنستان منتشر کرده رونمایی و از ایشان تقدیر شود. بنا به درخواست آنها برای مراسم در فیلمی کوتاه از این اقدام تشکر کردم. این تشکر نه برای خودم که برای آساتوریان بود که با ترجمه‌ی کتاب‌ها پل می‌سازد بین فرهنگ‌ها. ایران و ارمنستان ریشه‌های فرهنگی مشترک و دیرینه‌ای دارند. باید بگویم که ادبیات امروز ایران با تمام محدودیت‌هایی که داریم، تنهاست وگرنه حرفهای زیادی برای جهان دارد.