Woodpecker and rhinoceros

داركوب و كرگدن

Woodpecker and rhinoceros

Woodpecker and rhinoceros 350 329 فرهاد حسن‌زاده

There is a beautiful. green pond , that has water , grass , stone and also one other thing , which is not clear . None of us, even that little woodpecker doesn’t know what it is . The woodpecker is tired and wants to rest. It sits right on that thing which is at the edge of the pond.
The little Woodpecker is still tired when it hears a strange sound beneath him .

– Didn’t you find else where to sit rather than my horn?

داركوب و كرگدن

داركوب و كرگدن

Wood pecker looked around and suddenly found the head of a huge creature underneath. It was an old rhinoceros with red eyes and hidden in the grass. Woodpecker told him: Who the hell are you?
– What am I doing under your feet? Ha, Ha, what a strange world! I’d better ask you Tiny, What are you doing on my horn?
Woodpecker said: Oh, you are tiny. Do you want to fight with me? Do you want me to make you blind with my beak? If you want to fight, O.K, tell me!
The old rhinoceros said: fight? What for?
Woodpecker shouted and said: “When I came here you were not here. Then you suddenly grew under my feet like a mushroom and frightened me. Who the hell you are? “
Rhinoceros did not like Woodpecker’s childish words and said: “Instead of talking , you’d better listen a bit : I am an old, strong rhinoceros , and you are sitting on my horn. A strong horn that has torn the stomach of hundreds of lion , wolves and foxes.“
Woodpecker looked at its big horn and surprisingly asked: “So , this is your horn under my feet?“
– Yes.
– So , Why it is in front of your eye ? Why isn’t on your head?
– I don’t know.
– Everybody has two horns. Cow, deer and wild goat have two horns , why do you have one?
Rhinoceros has never thought about that.
He carelessly said: I don I know , you ask strange questions , and thought himself : So why do I have one horn and that is one my nose ? If someday my children ask me , what should I tell them?
Woodpecker wanted to leave . It drank some water and moved its wings.
And apologized to rhinoceros for his rude words . He wanted to say goodbye when rhinoceros said: Wait!
you didn’t talk about yourself, where you have come from , and where you are going to.
– I have come from the forest , and will go back there . I had a lot of questions . I came to find the answers to my questions . But the more I move around , the more questions I find . What about you ? Do you have any questions?
– Me ? I am not the asking kind of person. Most of my life I have sat in a corner and watched the world , but it has been sometime that I have not been able to see well. I have a sore eye and I am not able to see well.
– So, that’s why your eyes are red!
Woodpecker came closer and sat on its horn again and said: – Oh! There is a straw in your eye.
Rhinoceros moaned and tears came down. Little woodpecker wanted to say: You are the one who has torn hundreds of lions, wolves and foxes apart , why have you become so helpless because of a tiny straw ? But he didn’t say anything and decided to help him . He said: If you don’t move . I will take it out with my beak.
– Can you really do it?
– Yes , Yes you shouldn’t move , just look at the sky.
Rhinoceros opened the eyes and stared at white clouds in the sky .The clouds that kindly rain . Woodpecker kissed his eyes and pulled out the small , sharp piece of wood:
– OK it is done.
Rhinoceros opened and closed its eyes time and again to be sure that the wood had been removed.
When he felt no pain he said: It does not hurt any more, Tiny ,it is allright.
Both of them became happy. The old rhinoceros wanted to thank him. He said: “ you are a good bird , first you sat on my horn , then you wanted to quarrel with me and make me blind with your beak , then you were kind and removed the thorn out of my eyes . So you can sit on my horn as long as you wish and you can even make your nest on my head.
Woodpecker laughed and said: thanks a lot. I have to go. Still I have to kind the answers for my questions Good bye.
– So , promise to come back again to see me.
– I will come.
Little Woodpecker flapped its wings and flew away.
The old Rhinoceros peacefully followed him.
And enjoyed looking. He loved watching and the woodpecker loved asking.
From then on Rhinoceros started to like asking. He wanted to ask someone:” If my horn was on my head , how would that piece of straw be removed from my eye?”


Story by: Farhad Hassanzadeh
Translated by: Maryam Dolat Abadi
Editted by : Maryam Mohaghegh

 

داركوب و كرگدن
داركوب و كرگدن

    روزی روزگاری

    فرهاد حسن‌زاده

    فرهاد حسن زاده، فروردین ماه ۱۳۴۱ در آبادان به دنیا آمد. نویسندگی را در دوران نوجوانی با نگارش نمایشنامه و داستان‌های کوتاه شروع کرد. جنگ تحمیلی و زندگی در شرایط دشوار جنگ‌زدگی مدتی او را از نوشتن به شکل جدی بازداشت. هر چند او همواره به فعالیت هنری‌اش را ادامه داد و به هنرهایی مانند عکاسی، نقاشی، خطاطی، فیلنامه‌نویسی و موسیقی می‌پرداخت؛ اما در اواخر دهه‌ی شصت با نوشتن چند داستان‌ و شعر به شکل حرفه‌ای پا به دنیای نویسندگی کتاب برای کودکان و نوجوانان نهاد. اولین کتاب او «ماجرای روباه و زنبور» نام دارد که در سال ۱۳۷۰ به چاپ رسید. حسن‌زاده در سال ۱۳۷۲ به قصد برداشتن گام‌های بلندتر و ارتباط موثرتر در زمینه ادبیات کودک و نوجوان از شیراز به تهران کوچ کرد…

    دنیای کتاب‌ها... دنیای زیبایی‌ها

    کتاب‌ها و کتاب‌ها و کتاب‌ها...

    فرهاد حسن‌زاده برای تمامی گروه‌های سنی کتاب نوشته است. او داستان‌های تصویری برای خردسالان و کودکان، رمان، داستان‌های کوتاه، بازآفرینی متون کهن و زندگی‌نامه‌هایی برای نوجوان‌ها و چند رمان نیز برای بزرگسالان نوشته است.

    ترجمه شده است

    به زبان دیگران

    برخی از کتاب‌های این نویسنده به زبان‌های انگلیسی، چینی، مالایی، ترکی استانبولی و کردی ترجمه شده و برخی در حال ترجمه به زبان عربی و دیگر زبا‌ن‌هاست. همچنین تعدادی از کتاب‌هایش تبدیل به فیلم یا برنامه‌ی رادیو تلویزیونی شده است. «نمكی و مار عينكي»، «ماشو در مه» و «سنگ‌های آرزو» از كتاب‌هايي هستند كه از آن‌ها اقتباس شده است.

    بعضی از ویژگی‌های آثار :

    • نویسندگی در بیشتر قالب‌های ادبی مانند داستان كوتاه، داستان بلند، رمان، شعر، افسانه، فانتزی، طنز، زندگينامه، فيلم‌نامه.
    • نویسندگی برای تمامی گروه‌های سنی: خردسال، کودک، نوجوان و بزرگسال.
    • خلق آثاری تأثیرگذار، باورپذیر و استفاده از تكنيك‌های ادبی خاص و متفاوت.
    • خلق آثاری كه راوی آن‌ها کودکان و نوجوانان هستند؛ روايت‌هايی مملو از تصویرسازی‌های عینی و گفت‌وگوهای باورپذير.
    • پرداختن به موضوع‌های گوناگون اجتماعی چون جنگ، مهاجرت، کودکان كار و خيابان، بچه‌های بی‌سرپرست يا بدسرپرست و…
    • پرداختن به مسائلی که کمتر در آثار کودک و نوجوان دیده می‌شود، مانند جنگ و صلح، طبقات فرودست، افراد معلول، اختلالات شخصیتی‌ـ‌روانی و…
    • تنوع در انتخاب شخصیت‌های محوری و كنشگر (فعال). مشخصاً دخترانی که علیه برخی باورهای غلط ایستادگی می‌کنند.
    • بهره‌گیری از طنز در کلام و روایت‌های زنده و انتقادی از زندگی مردم كوچه و بازار.
    • زبان ساده و بهره‌گیری اصولی از ویژگی‌های زبان بومی و اصطلاح‌های عاميانه و ضرب‌المثل‌ها.

    او حرف‌های غیرکتابی‌اش را این‌جا می‌نویسد.

    به دیدارش بیایید و صدایش را بشنوید