حضور در کتابفروشی‌ها باید برای نویسندگان همیشگی باشد

سفر به شهر اوز

حضور در کتابفروشی‌ها باید برای نویسندگان همیشگی باشد

حضور در کتابفروشی‌ها باید برای نویسندگان همیشگی باشد 600 374 فرهاد حسن‌زاده

فرهاد حسن‌زاده در گفت‌وگو با خبرنگارخبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) درباره دیدار رودرروی نویسندگان با مخاطبان گفت: دیدار نویسندگان با مخاطبان در قالب نشست‌هایی که به‌بهانه مختلف مانند هفته کتاب در مدارس برگزار می‌شود چند ویژگی دارد. یکی از امتیازهایش برای خود نویسنده است که با مخاطبش که ممکن است کمتر او را ببیند رو در رو می‌شود و این امکان برایش فراهم ‌شود تا مستقیما نظرات مخاطبش را درباره کتاب‌ها و داستان‌هایی که نوشته و همچنین کتاب‌خوانی بشنود و با دغدغه‌های کودکان و نوجوان‌های نسل امروز از نزدیک  آشنا شود و در تولید آثارش از آنها بهره ببرد.


این نویسنده و منتقد ادبی در ادامه بیان کرد: از دیگر محاسن دیدار رو در روی نویسندگان با مخاطبان این است که بچه‌ها از نزدیک با چهره‌ نویسنده آشنا می‌شوند. در جامعه ما اغلب چهره‌های اهالی سینما و ورزش مطرح می‌شوند و نویسنده‌ها از اقشاری هستند که بچه‌ها کمتر می‌توانند آنها را ببینند. از طرفی چون بچه‌ها به دنبال الگو می‌گردند، در اثر این دیدارها به نوعی برای کودکان و نوجوانان الگوسازی هم می‌شود. معمولا در این دیدارها «چه شد نویسنده شدید» و «الگوی شما که بود» از سوالاتی است که معمولا از سوی نوجوان‌ها مطرح می‌شود و مشخص است که این مساله برایشان دغدغه است. نکته دیگر افزایش اعتماد به نفس در کودکان است. در این دیدارها چون بچه‌ها می‌توانند کتاب‌های نویسندگان را در حضور خودشان نقد کنند و نظراتشان را درباره آن بیان کنند، حس خوبی به آنها دست می‌دهد و اعتماد به نفس آنها افزایش می‌یابد. از طرفی اگر بچه‌ها اهل نوشتن باشند دیدار با نویسندگان تلنگری به آنها می‌زند و آنها نوشتن را جدی می‌گیرند و با راهنمایی‌های نویسندگان در این دیدارها می‌توانند با آداب نویسندگی، داستا‌نویسی و قصه‌گویی آشنا شوند.

بچه‌ها با شعر و داستان درس‌های عملی زندگی را می‌آموزند
خالق رمان «هستی» در ادامه به تاثیر دیدار نویسندگان با مخاطبان در کل جامعه اشاره کرد و گفت: این کار سبب به رسمیت شناختن نویسندگان در سطح کشور می‌شود چرا که امروزه نویسندگی به عنوان یک شغل محسوب نمی‌شود و وقتی تعداد این نشست‌ها افزایش یابد نویسندگی هم جدی گرفته می‌شود و به‌عنوان یک شغل و حرفه به آن نگاه می‌شود.

وی افزود: نکته بعدی این است که برخلاف نظر بسیاری از اولیای مدارس و والدین، آموزش دیدن صرفا آموزه‌هایی نیست که در کتاب‌های درسی به بچه‌ها یاد داده می‌شود بچه‌ها می‌توانند از طریق شعر و داستان درس‌های عملی زندگی را بیاموزند.

این نویسنده درباره میزان توجه اولیاء مدارس به برگزاری چنین نشست‌هایی نیز گفت: اصولا وضعیت نسبت به چندسال قبل بهتر شده و اولیاء مدارس از جلسات دیدار نویسندگان با بچه‌ها استقبال می‌کنند. می‌توانم مدارسی را که برای دیدار با بچه‌ها رفته بودم به سه دسته تقسیم کنم؛ نخست مدارسی که شناختی نسبت به این نوع دیدارها ندارند و هدفشان صرفا ارائه یک گزارش کار است. دوم مدارسی که از طریق یکی از معلمان یا والدین با نویسندگان ارتباط برقرار می‌کنند و از طریق آنها اقدام به دعوت از نویسنده می‌کند بدون اینکه حسن اینگونه برنامه‌ها را بدانند و دسته سوم مدارسی که برگزاری اینگونه نشست‌ها اصلا برایشان مهم نیست و صرفا نمره و رتبه‌های دانش‌آموزان در منطقه برایشان اهمیت دارد و سعی می‌کند در صورت اجبار هم این نوع نشست‌ها را کمرنگ جلوه دهند. به نظر من اغلب مدارس کشور در دسته دوم و سوم قرار می‌گیرند و آگاهی و شناختی نسبت به تاثیر برنامه‌های دیدار نویسندگان با بچه‌ها ندارد.

نویسنده باید همراه با کتابش حرکت کند
حسن‌زاده در ادامه سخنانش به اهمیت حضور نویسندگان در کتابفروشی‌ها اشاره کرد و گفت: نویسندگان علاوه بر مدارس می‌توانند در مناسبت‌های مختلفی مانند نمایشگاه کتاب و هفته کتاب در کتابفروشی‌ها حاضر شوند و از وضعیت فروش آثارشان باخبر شوند و با مخاطبانشان دیدار کنند. البته برنامه‌هایی مانند کتابگردی که چندسالی است برگزار می‌شود نیز اقدامی جدید و بسیار خوب است. امروزه وضعیت با دهه 40 و 50 بسیار تفاوت کرده است انگار که نویسنده باید همراه با کتابش حرکت کند و از خلوت خودش خارج شود و در جمع مخاطبانشان قرار گیرد. برنامه کتابگردی حرکت نو و تازه‌ای است و سبب افزایش توجه به کتابخوانی و افزایش فروش کتاب در کتابفروشی‌ها می‌شود و نیاز دارد نویسندگان هم از آن استقبال کنند. من هم هرساله در این برنامه شرکت می‌کنم البته حضور در کتابفروشی‌ها باید برای نویسندگانی مثل من همیشگی باشد.

به گفته حسن‌زاده نباید انتظار داشته باشیم که یک کار فرهنگی به سرعت جواب دهد و برنامه‌هایی مانند کتابگردی کم‌کم تاثیرش را در جامعه در افزایش کتابخوانی نشان می‌دهد و معمولا این نوع کارها نیاز به گذشت زمان دارند تا به صورت یک رسم و سنت در کشور جا بیافتند و تاثیراتش را نشان دهند.

    روزی روزگاری

    فرهاد حسن‌زاده

    فرهاد حسن زاده، فروردین ماه ۱۳۴۱ در آبادان به دنیا آمد. نویسندگی را در دوران نوجوانی با نگارش نمایشنامه و داستان‌های کوتاه شروع کرد. جنگ تحمیلی و زندگی در شرایط دشوار جنگ‌زدگی مدتی او را از نوشتن به شکل جدی بازداشت. هر چند او همواره به فعالیت هنری‌اش را ادامه داد و به هنرهایی مانند عکاسی، نقاشی، خطاطی، فیلنامه‌نویسی و موسیقی می‌پرداخت؛ اما در اواخر دهه‌ی شصت با نوشتن چند داستان‌ و شعر به شکل حرفه‌ای پا به دنیای نویسندگی کتاب برای کودکان و نوجوانان نهاد. اولین کتاب او «ماجرای روباه و زنبور» نام دارد که در سال ۱۳۷۰ به چاپ رسید. حسن‌زاده در سال ۱۳۷۲ به قصد برداشتن گام‌های بلندتر و ارتباط موثرتر در زمینه ادبیات کودک و نوجوان از شیراز به تهران کوچ کرد…

    دنیای کتاب‌ها... دنیای زیبایی‌ها

    کتاب‌ها و کتاب‌ها و کتاب‌ها...

    فرهاد حسن‌زاده برای تمامی گروه‌های سنی کتاب نوشته است. او داستان‌های تصویری برای خردسالان و کودکان، رمان، داستان‌های کوتاه، بازآفرینی متون کهن و زندگی‌نامه‌هایی برای نوجوان‌ها و چند رمان نیز برای بزرگسالان نوشته است.

    ترجمه شده است

    به زبان دیگران

    برخی از کتاب‌های این نویسنده به زبان‌های انگلیسی، چینی، مالایی، ترکی استانبولی و کردی ترجمه شده و برخی در حال ترجمه به زبان عربی و دیگر زبا‌ن‌هاست. همچنین تعدادی از کتاب‌هایش تبدیل به فیلم یا برنامه‌ی رادیو تلویزیونی شده است. «نمكی و مار عينكي»، «ماشو در مه» و «سنگ‌های آرزو» از كتاب‌هايي هستند كه از آن‌ها اقتباس شده است.

    بعضی از ویژگی‌های آثار :

    • نویسندگی در بیشتر قالب‌های ادبی مانند داستان كوتاه، داستان بلند، رمان، شعر، افسانه، فانتزی، طنز، زندگينامه، فيلم‌نامه.
    • نویسندگی برای تمامی گروه‌های سنی: خردسال، کودک، نوجوان و بزرگسال.
    • خلق آثاری تأثیرگذار، باورپذیر و استفاده از تكنيك‌های ادبی خاص و متفاوت.
    • خلق آثاری كه راوی آن‌ها کودکان و نوجوانان هستند؛ روايت‌هايی مملو از تصویرسازی‌های عینی و گفت‌وگوهای باورپذير.
    • پرداختن به موضوع‌های گوناگون اجتماعی چون جنگ، مهاجرت، کودکان كار و خيابان، بچه‌های بی‌سرپرست يا بدسرپرست و…
    • پرداختن به مسائلی که کمتر در آثار کودک و نوجوان دیده می‌شود، مانند جنگ و صلح، طبقات فرودست، افراد معلول، اختلالات شخصیتی‌ـ‌روانی و…
    • تنوع در انتخاب شخصیت‌های محوری و كنشگر (فعال). مشخصاً دخترانی که علیه برخی باورهای غلط ایستادگی می‌کنند.
    • بهره‌گیری از طنز در کلام و روایت‌های زنده و انتقادی از زندگی مردم كوچه و بازار.
    • زبان ساده و بهره‌گیری اصولی از ویژگی‌های زبان بومی و اصطلاح‌های عاميانه و ضرب‌المثل‌ها.

    او حرف‌های غیرکتابی‌اش را این‌جا می‌نویسد.

    به دیدارش بیایید و صدایش را بشنوید